Trzebież grupowa

Trzebież grupowa

Polega na wycinaniu już w okresie czyszczeń szlaków udostępniających w odstępach co 16-22 m, a następnie przy pierwszej trzebieży połączeń poprzecznych. Powstają w ten sposób grupy, w których wyróżnia się drzewa: o pełnej wartości hodowlanej, pożyteczne i nie nadające się do hodowli. Przy wykonywaniu tej trzebieży, w odróżnieniu od trzebieży selekcyjnej, nie stawiane jest pytanie, które drzewo jest najlepsze i które musi być na jego korzyść bezwarunkowo usunięte, lecz usuwa się we wszystkich warstwach drzewa nieprzydatne do hodowli.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Słownik encyklopedyczny leśnictwa, drzewnictwa, ochrony środowiska, łowiectwa oraz dziedzin pokrewnych. Praca zbiorowa pod red. E. Więcko,1996. Wydawnictwo SGGW. Warszawa. Jaworski A., 2013. Hodowla Lasu. Tom II. Pielęgnowanie lasu. PWRiL. Warszawa.

http://www.encyklopedialesna.pl/haslo/trzebiez-grupowa/

Rodzaje trzebieży

Trzebież wczesna

Cięcia pielęgnacyjne prowadzone w drzewostanie w fazie tyczkowiny i drągowiny, w których rozpoczyna się selekcję o charakterze pozytywnym; trzebieże wczesne trwają do wieku 40-60 lat.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bernadzki E., Ilmurzyński E., Szymański S., 1999. Trzebieże. Poradnik leśniczego. PWRiL. Warszawa. Jaworski A., 2013. Hodowla Lasu. Tom II. Pielęgnowanie lasu. PWRiL. Warszawa. PGL Lasy Państwowe 2012. Zasady hodowli lasu. Ośrodek Rozwojowo-Wdrożeniowy Lasów Państwowych w Bedoniu.

http://www.encyklopedialesna.pl/haslo/trzebiez-wczesna/

Trzebież późna

Cięcia pielęgnacyjne wykonywane w fazie drzewostanu dojrzewającego, po osiągnięciu kulminacji przyrostu wysokości, gdy następuje coraz intensywniejszy przyrost grubości; mają na celu skrócenie okresu produkcji pożądanych sortymentów drzewnych, pielęgnowanie zapasu. W celu zabezpieczenia gleby przed nadmiernym rozwojem runa należy wprowadzić podszyty.
 
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Bernadzki E., Ilmurzyński E., Szymański S., 1999. Trzebieże. Poradnik leśniczego. PWRiL. Warszawa. Jaworski A., 2013. Hodowla Lasu. Tom II. Pielęgnowanie lasu. PWRiL. Warszawa. PGL Lasy Państwowe 2012. Zasady hodowli lasu. Ośrodek Rozwojowo-Wdrożeniowy Lasów Państwowych w Bedoniu.

Trzebież dolna

sposób prowadzenia cięć trzebieżowych na podstawie oceny stanowiska biosocjalnego i zdolności przyrostowej drzewa. Trzebież ta jest zbliżona do procesu naturalnego wydzielania się drzew i wykonywana wyłącznie w drzewostanie podrzędnym (IV i V klasy Krafta). Prowadzi do wytworzenia jednopiętrowej struktury drzewostanu o równomiernym rozmieszczeniu drzew i wyrównanym pułapie koron.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bernadzki E., Ilmurzyński E., Szymański S., 1999. Trzebieże. Poradnik leśniczego. PWRiL. Warszawa. Jaworski A., 2013. Hodowla Lasu. Tom II. Pielęgnowanie lasu. PWRiL. Warszawa.

http://www.encyklopedialesna.pl/haslo/trzebiez-dolna/

Trzebież górna

Sposób prowadzenia cięć trzebieżowych na podstawie oceny stanowiska biosocjalnego i zdolności przyrostowej drzewa, zakładająca prowadzenie cięć w drzewostanie głównym – czyli w I i II klasie Krafta z jednoczesnym usuwaniem drzew wadliwych (w drzewostanie podrzędnym). W wyniku prowadzonej konsekwentnie trzebieży górnej można osiągnąć budowę złożoną, wielopiętrową.
ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bernadzki E., Ilmurzyński E., Szymański S., 1999. Trzebieże. Poradnik leśniczego. PWRiL. Warszawa. Jaworski A., 2013. Hodowla Lasu. Tom II. Pielęgnowanie lasu. PWRiL. Warszawa.

http://www.encyklopedialesna.pl/haslo/trzebiez-gorna/

Trzebież

Trzebież

Cięcia pielęgnacyjne wykonywane w drzewostanach dojrzewających, polegają na usuwaniu wyznaczonych drzew z drzewostanu. Według obowiązujących Zasad Hodowli Lasu w trzebieżach stosowany jest kierunek selekcji pozytywnej, wyrażający się w wyborze i popieraniu odpowiedniej liczby drzew najlepszej jakości z górnej warstwy drzewostanu i o dużym przyroście, rozmieszczonych w miarę możliwości równomiernie w całym drzewostanie z jednoczesnym popieraniem biogrup drzew tworzących szkielet drzewostanu i mających szanse przetrwania do wieku rębności i dłużej. Realizuje się to przez systematyczne usuwanie drzew przeszkadzających prawidłowemu rozwojowi drzew najlepszych wraz z ich osłoną zapewniającą im stabilność.

 
ŹRÓDŁO (AUTOR)

Rozwałka Z., 2002. Zasady hodowli lasu. DGLP. Warszawa.  PGL Lasy Państwowe 2012. Zasady hodowli lasu. Ośrodek Rozwojowo-Wdrożeniowy Lasów Państwowych w Bedoniu.

http://www.encyklopedialesna.pl/haslo/trzebiez/