Wiązanie węgla
Ocena ilości węgla wiązanego przez ekosystemy (również leśne) miała do niedawna charakter niemal wyłącznie badawczy. Wzrost zagrożenia ociepleniem klimatu, zagrożenia spowodowanego zwiększaniem się ilości CO2 w atmosferze. Zwłaszcza uświadomienie tego faktu przez społeczeństwa, nadał temu zagadnieniu znaczenie praktyczne – znalazło ono swój wyraz w tzw. Protokole z Kioto (16.02.2005 r.).
Wymienione w nim działania z zakresu leśnictwa, sprzyjające zwiększonemu wiązaniu węgla, zostały wycenione i uwzględnione w całkowitym bilansie emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych.
Ogólne zasady bilansowania wielkości sekwestrowanego węgla w lasach oraz możliwości jego uwzględnienia w całkowitym bilansie emisji CO2 bazują na decyzjach podejmowanych na Konferencjach Państw-Stron Konwencji Klimatycznej oraz na zapisach zawartych w Protokole z Kioto.
Ostatnie takie spotkanie odbyło się w grudniu 2015 r. w Paryżu i zakończyło się podpisaniem nowego porozumienia klimatycznego przez wszystkie państwa uczestniczące w Konwencji. Za jedną ze skuteczniejszych metod spowalniających wzrost globalnej temperatury uznano wiązanie tego gazu przez ekosystemy leśne.
W związku z tym po raz kolejny zaapelowano o podjęcie skutecznych działań w celu ograniczenia wylesiania dużych obszarów leśnych. I zapewnienia wzrostu powierzchni leśnej i zasobów drzewnych. Głównie poprzez wprowadzanie nowych zalesień (w Polsce wzrost powierzchni leśnej obserwowany już jest od wielu lat). Pojawiła się też koncepcja „leśnych gospodarstw węglowych”, w których sposób prowadzenia gospodarki leśnej pozwalałby na pochłanianie dodatkowej ilości CO2 przez ekosystemy leśne.
Zawartość węgla w biomasie
Na podstawie danych dotyczących zasobów drzewnych zawartość węgla w biomasie drzewnej lasów Polski została oszacowana na 822 mln ton, w tym w drewnie na pniu – na 685 mln ton i w części podziemnej – na 137 mln ton. Zawartość węgla w drewnie martwym określono na 32 mln ton (SoEF 2015). Z kolei ilość pochłanianego rocznie CO2 przez lasy (z uwzględnieniem użytkowania i absorpcji gazu przez gleby) jest szacowana na 41,4 mln ton. Co w przybliżeniu przekłada się na 11,3 mln ton węgla.
Polska na tle krajów europejskich należy do liderów w ilości węgla związanego w biomasie drzewnej na obszarach leśnych. Wynika to w dużej mierze z wielkości oraz ze struktury zasobów drzewnych naszego kraju (struktura gatunkowa, siedliskowa i wiekowa).
Poprawę w ograniczaniu ilości gazów cieplarnianych można osiągnąć m.in. dzięki odpowiednim działaniom związanym z prowadzeniem gospodarki leśnej na przykład poprzez:
- zwiększanie powierzchni leśnej w wyniku zalesiania gruntów porolnych,
- odnawianie lasu z udziałem gatunków szybko rosnących,
- zabiegi hodowlane zwiększające zapas na pniu,
- przedłużanie żywotności produktów z drewna oraz ich recykling,
- redukcję emisji ze źródeł kopalnych,
- energetyczne wykorzystywanie drewna
- zwiększanie retencji węgla w glebie.
Zadania PGL Lasy Państwowe wynikające z ustawy o lasach są zbieżne z celami zawartymi w Protokole z Kioto i porozumieniu paryskim. Wyrazem czego może być wzrost w ostatnim dziesięcioleciu powierzchni leśnej i zasobów znajdujących się w zarządzie Lasów Państwowych o 57 tys. ha i 379 mln m3.
Źródło (autor):
Lasy w Polsce 2016
http://www.lasy.gov.pl/pl/informacje/publikacje/do-poczytania/lasy-w-polsce-1/lasy-w-polsce-2016-1